Kobiety nie pracujące zawodowo mogą stosunkowo więcej czasu poświęcić na przyrządzanie posiłków, aniżeli pracujące i dlatego też jadłospisy dla tych rodzin mogą zawierać potrawy wymagające dłuższego czasu gotowania i więcej czasu na przyrządzanie. Mogą tu w grę wchodzić wszelkiego rodzaju knedle nadziewane, pierogi, zapiekanki, gołąbki z kapusty, kombinowane potrawy z warzyw i różne gatunki mięsa, wymagające nawet dłuższego gotowania oraz ciasta i desery.
Możliwości te nie wykluczają jednak stosowania jadłospisów opracowanych „dla rodzin pracujących”, zwłaszcza przy nawale prac okresowych lub w lecie, gdy staramy się jak najmniej czasu poświęcać na pracę w kuchni.
Przy ustalaniu typu posiłków i układaniu jadłospisów musimy wziąć jednak pod uwagę rodzaj pracy domowników i budżet rodziny. Ponieważ straty energii przy wykonywaniu pracy fizycznej są bardzo duże, pożywienie dla pracowników fizycznych musi być wysokokaloryczne. Do produktów wysokokalorycznych należą w pierwszym rzędzie: tłuszcze i tłuste gatunki mięsa, produkty zbożowe, strączkowe, ziemniaki, cukier, słodycze itp. Dla obniżenia kosztu posiłków, ilość produktów białkowych pochodzenia zwierzęcego ograniczamy do niezbędnych ilości, uzupełniając je różnorodnym białkiem roślinnym — z produktów roślinnych.
Pożywienie dla pracowników umysłowych musi być mniej kaloryczne, dla uniknięcia zbędnego tycia. Oprócz zasadniczych produktów białkowych, w jadłospisach dla pracowników umysłowych powinna występować duża ilość warzyw i owoców. Produkty zbożowe i tłuszcze należy stosować w ograniczonych ilościach.
Opracowane przykładowe jadłospisy obiadów, zarówno dla pracowników umysłowych jak fizycznych, są ilustracją omówionych wytycznych.